پرچم هر کشور خلاصه و چکیده ای از طرز تفکر و تلقی یک ملت درباره خود محصوب می شود. این نماد ملی در هر کشور از انگیزه ها و آرمانهای یک ملت حکایت می کند و تا حدی بیانگر شرایط جغرافیایی، ماهیت فرهنگی و وقایع سرنوشت ساز در تاریخ یک ملت است.
برای نمونه رنگ سبز را در بیشتر کشورهای اسلامی مانند پرچم ایران، پرچم افغانستان، پرچم عربستان، پرچم پاکستان، پرچم اردن و … می توان مشاهده کرد و همچنین رنگ آبی سالیانی است که نشانگر کلیسای کاتولیک می باشد.
نقشهای مختلف بر روی پرچم را می توان بازتاب روحیات و خلقیات یک اجتماع دانست. یکی از عوامل اثر گذار در موفقیت سیاست خارجی و پیگیری منافع ملی، از نگاه صاحب نظران و کارشناسان مسائل بین المللی رعایت هنجار و عرف دیپلماتیک از سوی مقام های رسمی به ویژه کارگزاران سیاست خارجی است.
تشریفات در هر یک از دیدارهای دیپلماتیک و رسمی مقام های کشورهای مختلف اصول معلوم و مشخصی دارد، همچون ظرافت های رفتاری، مکان و شیوه استقبال، نحوه پوشش و وجود پرچم تشریفات و اصول استفاده از پرچم.
طبق اصول تشریفات مسئولان هیئت های تشریفات کشورها و روسا باید قبل از ساعت ملاقات مقام های کشورشان با مقام های کشورهای دیگر در محل ملاقات حضور به عمل آورده و بررسی های لازم را برای آماده بودن مقدمات تشریفاتی انجام دهند.
پرچم در هر جایگاهی که نصب و مورد استفاده قرار گیرد دارای حق تقدم می باشد، به این معنا که قبل از آن چیزی نباید نصب و یا قرار داده شود. روسای ماموریت های دیپلماتیک، مجاز به نصب پرچم بر ساختمان دفتر کار، اتومبیل و محل اقامت خود هستند و سایر اعضا حق استفاده از پرچم را ندارند مگر در غیاب سفیر مسئولیت نمایندگی آن کشور را بر عهده داشته باشند.
بدون دیدگاه